समर लभ: एउटा ककटेल उपन्यास

"समर लभ" यानिकी छोटो समयको अवीस्मरणिय प्रेम, सरल भाषामा लेखिएको एक सुन्दर उपन्यास । एउटा रचना जसले पाठकको एक रातलाई एउटा मिठो प्रेमकथा र त्यसका उतारचढावहाँरुसँग बगाउने सामर्थ्य बोक्छ ।

Photo by Google

यो उपन्यास T.U. मा मास्टर पढ्दैगरेका दुई प्रेमी र उनिहरुको प्रेमकै सेरोफेरोमा घुमेको पाईन्छ । कथाको शुरुवात T.U. को नोटिस बोर्ड बाट हुन्छ । उपन्यासमा Entrance Topper "साया"  र  ब्याकबेन्चेर  "अतित" बिचको  रमाइलो प्रेमकथा लाई निकै आकर्षक ढंगले प्रस्तुत गर्न खोजिएको छ । तर कताकता लेखकले उपन्यासलाई  राम्रो सँग बिट मार्न नसक्दा पाठक बर्गलाई प्रश्न चिन्हमै  उपन्यास  बाट बाहिरिन बिवश पारेको हो कि जस्तो भान चाहिं भइनैरहन्छ, शायद रहस्यमय राखेतापनी सोको लागि कतै कुनै लजिकल ठाउँ नछोडेको भएर पनि होला । अत: सरल  भाषामा   लेखिएको मध्यम कोटिको  को  उपन्यास  हो "समर लभ"  .
उपन्यासमा कोरिएका केही घतलाग्दा लाइनका झलकहरु :

•  प्रेम र जुवा उस्तै उस्तै हो । फँलास खेल्दा एकैचोटी तीन पत्ती देखाइदियो भने के मज्जा हुन्छ र !  हुन्न नि । बिस्तारै एक एक  पत्ती  देखाउँदै , ढुकढुकी बढाउंदै खेल्नुको मज्जै बेग्लै हुन्छ । प्रेम पनि झ्यापझुप गरिहाल्यो अनी सकियो । के मज्जा होस् !! 
•  इन्ट्रान्स टपर साया ब्यकबेन्चर र बंकर भईसकीछे मेरो प्रेममा,, म त सदाबहार ब्यकबेन्चर नै थियँ, के नै फरक पर्थ्यो र

•  दुनियाँसँग लुकी लुकी डेटिङ जानु , क्लास मा बसिहाले पनि कागजमा लेखेर कुराकानी अनी  मिसकलको आदानप्रदान दैनिक रुटिनजस्तै भईसकेको थियो
• उसले सोधी , "म मा के देखेर मन परायौ?" , अनी मैले भने, केटी मान्छेहरुको त सबैभन्दा मन पर्ने कुरा  जेन्डर नै हो
•   उसँगको  एकै रातमा म अल्लारे केटोबाट बयस्क पुरुष भएझैं लाग्यो
• फेसबुकमा आफ्नै प्रेमिकाका घुमाउरा स्टाटस पढेर केही थाहा नभयजस्तो  गर्नु, , "ल बधाई छ", "को हो त्यो भाग्यमानी?"  आदी कमेन्ट गरेर अरुको आँखामा छारो हालिन्थ्यो
• ऊ पढाईको शिलशिला मा नर्वे र म कामको शिलशिलामा धनगढी जानुपर्ने भयो
• उसलाई  मेरो  आवाज  सुन्न  मन  लाग्दा फोन  गर्थी , कुरा गर्न  फेसबुक  थियो , हेर्न  मन  लागे  Skype थियो । तर पनि  म  उसँग  बिस्तारै  टाढिंदै  थिएँ
•  यादहरु  भनेका  Tranquilizer जस्तै  रहेछन    , सम्झिउन्जेल  नशाजस्तै  । सम्झिन  छाडेपछी   छटपटी  मात्रै
•  प्रेममा  जती  खुशी  छ  उती  नै  भयानक   पनि, अलिकती  बिग्रियो  भने  सन्तुष्टिको ब्याजसहित  असुली  गर्छ 
• प्रत्यक चोटि फोन बज्दा उसैको आश रहन्थ्यो
• प्रेम  गर्दा  पनि  उत्पातै  गर्यौ  , छोड्दा   पनि  उत्पातै  गर्दैछौ  , रुवाउने गरी
• उसले कारण कहिले बाताइन , बोल्ने को हजार शब्द भन्दा पनि नबोल्ने को मौनता निकै धारिलो हुदोरहेछ, मुटु रेट्नका लागि
• तिमीसँग सरोकार राख्ने  सारा  चिज जलाइसके  साया , अब केबल म बाँकी छु
• सधैं टपर हुँदै आएकी तिमीले यो प्रेमको खेलमा पनि मलाई उछिन्यौ साया
• कुनै बेला पतीपत्नी थियौं हामी
• तर  सम्बन्धको  धागो  उसैले चुडाएकी हो , नचुँडेका मसिना  केही  धागोहरुको सहायता ले म यहाँसम्म आइपुगेकोछु  , आफ्नो  जागिर  , परिवार  अनी  पुरै  नेपाल  छोडेर
• साला प्रेम यस्तै रहेछ त्यो एकथोक बनेर  आउँछ अनी सबथोक लिएर जान्छ 

    समग्रमा भन्नुपर्दाएउटा जवान प्रेमकथा , TU को सेरोफेरो , पोखराको तालहरु देखी नर्वेको अपार्ट्मेन्टसम्मका उतारचढावहाँरुको ककटेल हो "समर लभ"

  

#Thank You 

#

Beyond Books

#Thank You...

अतीतलाई फर्केर हेर्दा

भनिन्छ जिन्दगी यादहरुको संगम हो , केही मिठा त केही तिता ।  अन्य मानिसहरुसरह मेरा पनि आफ्ना भोगाइहरु छन । कत्ती भोगाइहरुले मलाई आँफुभित्र क्षमता अनी शाहसको बोध गराउँछन त कत्तिले पिडा र हिनताबोधको खाडलतिर धकेल्छन  । मलाई लाग्दछ यि दुबै पाटाहरुबिचको सन्तुलन नै सफल जीवनको चिनारी हो । सफलता हरेक मानिसको चाहना हो र मेरो पनि । जसको प्राप्तिका लागि राम्रा कुराहरुको संकलन र अनावश्यक कुराहरुको भुलाई नितान्त आवश्यक छ । मैले यो ब्लग खोल्नुको एक उदेश्य आफ्ना जीवनका केही अविस्मरणिय घटनाहरुलाई यि पानाहरुमा सुरक्षित रुपमा कैद गरेर राख्न सकुँ भन्ने पनि हो  । ताकी भविश्यमा अतितको खोजिका लागि पुराना कागजहरु र पात्रो पल्टाइराख्ने झन्झट गर्नुनपरोस । आज भन्दा सात बर्ष पहिलेमलाई ब्लग चलाऊने त के कम्प्यटर खोल्न पनि आउंदैनथियो । यसर्थ त्यतिबेलाका केही राम्रा घटनाहरु अहिले आएर भएपनी समेट्ने जमर्को गरेको छु : ति पलहरुलाई सुरक्षित पार्ने हेतुले । मैले यस ब्लगमार्फत शेयर गरेको यो लेख करीब सात बर्ष पहिलेको मेरो एक निबन्ध हो, जब म दस कक्षामा अध्ययनरत थियँ । यो निबन्ध मैले जिल्ला भु- संरक्षण कार्यालय (नवलपरासी) द्वारा आयोजित जिल्लास्तरिय निबन्ध प्रतियोगितामा विजयी हुँदाखेरीको हो । सात बर्ष पहिले र अहिलेको तुलना गर्दा म मा धेरै परिवर्तन आएका छन , शायद लेखन शैलिमा पनि । हिजो दराजमा रहेका किताबहरुको चाङमा अचानक यो निबन्ध भेटे, थोत्रो च्यातिनै लागेको जिल्ला भु- संरक्षण कार्यालय नवलपरासीको वार्षिक प्रतिवेदनको किताबमा । आफ्ना लेखहरु यसरी फालिएको देखेर आँफैन्देआफैँदेखि अलिकता रिस पनि उठ्यो र त्यो रचनाप्रती माया । यसर्थ , मलाई सो लेख यस ब्लगमा राख्न मन लाग्यो । कमसेकम सुरक्षित त होला । त्यसैले यो लेख पढ्दा त्यती स्तरिय नलाग्न सक्छ , सानो छँदा लेखेको लेख हो । वास्तवमा यो लेख शेयर गर्ने भन्दा पनि सुरक्षा गर्ने हेतुले अपडेट गरेको हुँ...